Beba Silvija HutnjikSo cheap

U malom poljskom mjestu nadomak Varšave, Stefanija Muter 1944. godine oduzima dvjema skrivenim Poljakinjama zeleni kaput, jedinu toplu stvar koja im je preostala, a potom njemačke okupatore obavještava o mjestu njihovog skrivanja, osuđujući tim činom nesrećnu majku i ćerku na smrt. Pola vijeka kasnije, Danuta Muter rađa fizički deformisanu i mentalno hendikepiranu ćerku Bebu, o kojoj mora danonoćno da brine i kojoj su jedina zanimacija njen kaleidoskopski pogled i izmišljena radio-emisija koja emituje glasove iz prošlosti. Posjeta radnica socijalne službe poremetiće ustaljeni ritam njihovih života te razdvojiti majku i ćerku, a Danutu će potaknuti na put tokom kojeg će, poput kakve moderne Demetre, lutati prestonicom, u haotičnom i bučnom vrtlogu zamršene istorije i sveprisutnog licemjerja. Priča o životu jedne porodice, uznemirujuća i kontroverzna, postaje priča o prošlosti i sadašnjosti jedne zemlje, a od čitalaca traži otvorenost i spremnost na jedno posve drugačije, direktno, glasno i bespoštedno pripovijedanje, poput neke izokrenute apsurdne bajke. „Intenzitet brutalnosti, bola, gluposti i nemilosrdnosti toliko je izražen da narativ prelazi u grotesku i postaje na momente nadrealan. Ovaj utisak dodatno pojačava snažna doza ironije ugrađena u tekst romana, primjetna već na nivou rečenične strukture. Nema sumnje, ovo je djelo napisano iz gnjeva, iz solidarnosti sa svim napaćenim majkama. Usmjereno protiv rata, koncepata grijeha i kazne te surovih mehanizama države.ˮ – Politika